Bij uitgeverij Dupuis verscheen recentelijk een reeks die onder de algemene titel Geheimen op de markt worden gebracht. De albums maken deel uit van de collectie Impressies. De verhalen zijn allemaal geschreven door Frank Giroud. Centraal staat steeds een familie die een een geheim meedraagt dat te maken heeft met het verleden van die familie.
Dit levert kleine juweeltjes op. Frank Giroud is een scenarioschrijver, historicus, acteur en musical-/chansonschrijver. Van zijn hand zijn reeds bekend De tien geboden, Eva K, Het Ibismeisje, De Erfgenaam, Mandrill en De Expert.
Voor de serie Geheimen zoekt hij steeds samenwerking met iedere keer andere tekenaars die bij een breed publiek (nog) niet bekend zijn. Tot nu werkte hij in deze serie met Milan Jovanovic, Rubén Pellejero en Marianne Duvivier. De verhalen beslaan steeds meerdere albums.

De slang onder het ijs deel 1

In september 2004 verscheen het eerste deel van 'De slang onder het ijs' (Le serpent sous la glace). Voor dit verhaal zocht Frank Giroud de samenwerking met de tekenaar Milan Jovanovic.

Parijs, eind januari. Terwijl hij televisie zit te kijken overlijdt de bejaarde Vassili Kozlov. Zijn twee kinderen blijven achter. Dochter Nathalie en zijn zoon Valentin. Terwijl de dochter pragmatisch is ingesteld staat Valentin apathisch in het leven.
Hij onderneemt weinig tot geen initiatieven. Het leven overkomt hem, zelfs zijn vriendin Corinne. Het is duidelijk dat hij zich gevangen voelt, zowel in zijn relatie als in zijn werk als vertaler van Frans-Russische contracten.
Maar de vondst van een koffer tussen de bezittingen van zijn overleden vader verandert de situatie voor de bijna 32-jarige Valentin. Nog hij nog zijn zus weten iets van het verleden van hun vader voordat hij naar Frankrijk kwam en de toenmalige Sovjet-Unie ontvluchtte.
Valentin wil hier verandering in brengen. Een oude foto van zijn vader op het pakijs intrigeert hem. Uit de foto blijkt dat zijn vader de bijnaam "wortel" had. Niet alleen de foto is een aanknopingspunt. Ook een medaille van een weeshuis uit het Russische plaatsje Tula biedt mogelijkheden. Op de medaille is een inscriptie te lezen met daarbij de naam Dimitri Yakovlev. Gewapend met deze aanwijzingen reist hij naar Rusland. Dankzij een onderzoeksbureau komt hij in contact met zijn verre verwanten.

Een prettige ontmoeting is het niet. Zijn schok is al groot wanneer hij eerst het beeld krijgt voorgeschoteld dat Vassili Kozlov in de oude Sovjet-Unie getrouwd was. Maar dit is niets vergeleken bij de onthulling die bij de tweede ontmoeting plaats vindt. Doordat de vrouw van Vassili Kozlov de oude foto van zijn vader heeft bekeken, weet zij hem te vertellen dat zijn vader niet Vassili Kozlov heette. Dat was een totaal ander persoon.
Maar wie was hij dan wel? En wat is er met de echte Vassili gebeurd? En hoe kwam de vader van Valentin aan de papieren van Vassili? Samen met de kleindochter van Vassili Kozlov, de mooie Elena, gaat Valentin op onderzoek uit. Een onderzoek dat niet onopgemerkt blijft en Valentin op de vlucht doet slaan. Met de hulp van Elena en de daklozen van Moskou probeert hij het hoofd boven water te houden en te overleven bij zijn zoektocht naar de waarheid.

De hoofdpersoon in het verhaal is onmiskenbaar de bijna 32-jarige Fransman Valentin. Het scenario heeft zijn zoektocht naar zijn eigen identiteit als centraal thema. Hieromheen heeft Giroud op een prachtige manier een thriller gebouwd. Het verhaal is spannend en de karakters zijn geloofwaardig. We zien de twijfelaar Valentin langzaam veranderen in een persoon die initiatief neemt, zonder dat hierin wordt doorgeslagen waardoor het geloofwaardige van het personage zou worden aangetast. Op gezette tijden heeft hij nog steeds een steuntje in de rug nodig om de volgende stap te zetten.
Naast Valentin speelt de geschiedenis van zijn vader een belangrijke rol in het verhaal. Of liever gezegd het ontbreken van een deel van de levensgeschiedenis. Zonder daadwerkelijk in het verhaal deel te nemen geeft de figuur van de vader van Valentin richting aan het verhaal. Ook belangrijk is Elena. Een mooie levenslustige vrouw waar Valentin direct voor valt als een blok. Uit niets blijkt dat deze gevoelens direct wederzijds zijn. Op gezette tijden houdt zij haar afstand van de Fransman. Wel is zij belangrijk voor de voortgang van het verhaal doordat zij initiatieven neemt die leiden tot nieuwe gezichtspunten en stukjes informatie waarmee het verhaal verder kan. In het huidige Moskou is zij een vriend en een gids voor Valentin.
Het tekenwerk van Milan Jovanovic is wederom klasse. Ook nu slaagt hij erin om het verhaal schitterend weer te geven waardoor je echt het gevoel hebt naar de Russische hoofdstad te kijken.

De slang onder het ijs deel 2

Een buitenwijk van Moskou, begin maart in het heden. Valentin heeft zijn toevlucht gezocht tot opmerkelijke bondgenoten. De daklozen van Moskou. Eén van hen, de man die bekend staat als de ingenieur, wordt door vier gewapende mannen gedwongen om hen naar Valentin te brengen. Maar in het enorme ondergrondse gangenstelsel van een oude fabriek ziet hij kans ze af te schudden. De daklozen rekenen op hun eigen manier af met de vier mannen. De ingenieur treft Valentin en Filaretus, een andere dakloze. Dan gaat Valentin verder met zijn verhaal. Hij verteld dat Elena erin was geslaagd de man op te sporen die de oude foto van zijn vader had ondertekend. En dat de man ermee had ingestemd Valentin te ontmoeten. De ontmoeting verloopt anders dan verwacht maar werpt toch zijn vruchten af. Nu verneemt Valentin hoe het zijn vader is vergaan in het Goelagkamp 'De mezen'. Eerder had hij al de waarheid van de poolexpeditie achterhaald. Maar nog steeds is veel in duister gehuld. Toch weet hij nu meer van zijn vader dan ooit. De brieven die hij van de oude man heeft gekregen zorgen ervoor dat hij zijn vader beter leert kennen dan ooit. Dankzij Elena komt Valentin ook in contact met Marina Polotska. Haar grote liefde heeft ook in het kamp 'De mezen' gezeten en is daar gestorven. Maar wanneer hij haar bezoekt, vindt Valentin in de registers geen spoor van zijn vader. Wel leert hij meer over het kamp, de commandant ervan en diens rechterhand Primakin.

Verbeten gaat Valentin verder met zijn zoektocht want er resten nog veel vragen. Waarom zitten de politie van Moskou en de Russische geheime dienst FSB achter een simpele Franse toerist aan? Wie zijn de andere mannen die op hem jagen? Wat is er gebeurt in het kamp De mezen en is ook daar geen spoor meer te vinden van zijn vader? En hoe past de opa van Elena, Vassili Kozlov in het verhaal? Dit zijn de vragen waarvoor Valentin antwoorden moet zien te vinden. En er is haast geboden, want Valentin wordt nu ook gezocht voor moord.

De slang onder het ijs deel 3

Samen met Elena wacht Valentin in een restaurant op de komst van de ingenieur en een medewerkster van de Franse ambassade. Wanneer hij aan de medewerkster zijn verhaal verteld is het duidelijk dat zij hem niet gelooft. Zodra de medewerkster weg is gaan de drie de straten van Moskou weer op. Valentin is er inmiddels achter hoe zijn vader Vassili Kozlov heeft leren kennen en onder welke omstandigheden de opa van Elena is gestorven. Ook kan hij nu uitleggen waarom zijn vader de identiteit van Vassili heeft aangenomen. Het zit Elena dwars dat de vader van Valentin nooit heeft laten weten hoe haar opa is gestorven, maar Valentin legt uit waarom dit niet kon. Zijn vader was immers een gezocht man door sommigen, net als zijn zoon nu. Het enige spoor dat Valentin nu nog kan volgen voor zijn rehabilitatie is die van een ex-vriendje van Elena.
Maar dit weigert zij. Haar ex-vriendje hoort bij de Russische onderwereld. Dat is voor haar en Valentin te gevaarlijk vindt ze. Wanneer de jonge Fransman en de ingenieur toch doorzetten scheiden de wegen van Valentin en Elena. Samen met de daklozen volgt Valentin het spoor naar de waarheid. Deze leidt tot de uiteindelijke confrontatie met het verleden. Zal het Valentin lukken zich te rehabiliteren? En ziet hij zijn geliefde Elena ooit terug? Het is aan Valentin om de slang onder het ijs te bezweren.

Zoals ik al eerder opmerkte is dit een geweldig drieluik. Het verhaal zit heel goed in elkaar zonder overbodige tamtam. De tekenstijl van Jovanovic schept een fantastisch beeld van dit verhaal. Giroud en Jovanovic hebben terecht veel lof geoogst met hun vertelling. Wie deze albums nog niet kent, zeker lezen!

De splinter deel 1

Frankrijk, 1968. De zussen Annette en Hélène Picot zijn op bezoek bij hun ouders in de provincie. Het is de dag voordat ze teruggaan naar Parijs. Die avond in het huis van hun ouders Robert en Marie-Louise Picot in Saint-Angel-de-Crouzes. Annette gaat haar vader halen voor het avondeten. Zij vindt hem dood. Hij heeft zelfmoord gepleegd. De dood van haar vader grijpt Annette erg aan. In flashbacks ziet ze scènes van momenten die ze met haar vader beleefd heeft. Vertwijfeld vraagt ze zich af waarom hij de hand aan zichzelf heeft geslagen. Haar herinneringen voeren haar terug naar een wandeling in de sneeuw, naar de keer dat ze een pop kreeg die ze Julienne noemde. Ook op de terugreis naar Parijs na de begrafenis van hun vader, roept de jas die ze als aandenken aan hem heeft meegenomen beelden uit het verleden op. Eenmaal terug op hun flat in Parijs in de wijk Belleville vindt Annette in de jas van hun vader een bewijs dat hij in Parijs is geweest. Omdat hij dit niet verteld heeft en zijn dochters ook niet heeft opgezocht vindt ze dit opmerkelijk. Maar dat is niet de enige reden. Het bewijs betreft een stuk van het hoofdbureau van politie. Het verhaal voert de lezer langs door de onrustige dagen in het Parijs van 1968. Hélène heeft zich aangesloten bij een groep studenten die revolutie prediken. De leider van het groepje, Jean-Guy Declercke, is de vriend van Hélène. Toch is het deze Jean-Guy die Annette onbedoeld op het spoor zet van een familiegeheim. Van haar eigen afkomst en haar relatie met haar vader. Zeker wanneer ze op de naam Julienne in haar familie stuit. Julienne en Marie-Louise Grüber.

Het eerste deel van 'De splinter' (L'Écharde) verscheen in september 2004. Ook nu is Frank Giroud er in geslaagd om een schitterend verhaal te schrijven. Een verhaal over zussen. De tegenstellingen tussen de beide meisjes qua karakter is groot. Hélène is de spontane die doet wat er in haar opkomt, meedeint op haar emoties. Annette is de bedachtzame. Bij Annette leeft ook meer het gevoel van leegte, meer de wanhoop naar het antwoord op de vraag "Waarom?". Het antwoord op die prangende vraag lijkt te liggen in het bezoek dat hun vader aan Parijs heeft gebracht. En terwijl Annette zich met deze vraagstelling bezighoudt, laat haar zus zich meevoeren op de golven van de toen heersende ideologie onder de studenten. Het verhaal wat door Frank Giroud wordt verteld is zeker origineel. Het onderhoud en boeit. Het scenario laat de tijden van Parijs 1968 slechts zijdelings voorbij komen, het is de achtergrond bij het vertellen van het verhaal. Nooit stoort het. Evenmin als de mannelijke vrienden van de zussen. Hoewel beide heren geen hele grote rol hebben maar alleen ter ondersteuning dienen. Wat wel opvalt, is dat het personage van de moeder in het eerste deel niet heel veel aan bod komt. Natuurlijk zijn er de commentaren van de zussen, maar die zijn zoals die van alle jonge vrouwen van alle tijden. Ze willen zich losmaken van het verleden en hun moeder verzet zich daar op haar manier tegen. Toch is er meer aan de hand. Je merkt al snel dat er iets aan Annette vreet, iets zit haar dwars zonder dat ze dit zelf kan benoemen.

Voor het tekenwerk heeft Giroud ditmaal een beroep gedaan op Marianne Duvivier. Samen met Jan Bucquoy maakte ze al albums voor de serie 'Stone' (Glénat). In september 1993 verschijnt bij Casterman 'Mauvaise graine'. Van deze serie verschijnen meerdere delen. Hoewel ik hier en daar wat kritische opmerkingen heb gelezen over haar werk, deel ik die mening absoluut niet. Ik vindt haar werk aan het verhaal 'De splinter' zelfs zeer goed. In haar tekenwerk etaleert ze een zekere gevoeligheid. Die zeker tot uitdrukking komt bij de scènes tussen vader en dochter. Het gebruik van de kleuring in haar werk versterkt het effect van het vertelde verhaal. Het is precies goed. Ook de tekenstijl is door het hele album heen consistent. Het gebeurt nog wel eens dat je personages in een album toch enigszins ziet veranderen bij een andere setting of emotie. Bij haar is hier geen sprake van. Kortom een mooi verhaal ondersteunt door mooie beelden.

De splinter deel 2

Annette confronteert Marie-Louise met haar vondst. Hun moeder besluit het verhaal te vertellen. Over de lotgevallen van haar zus Julienne. Net als Annette en Helene nu, leefden de twee zussen in 1942 in Parijs. Marie-Louise was de eerste die naar Parijs ging, later kwam haar zus bij haar wonen. De zusjes Grüber. Julienne werd al snel hartstochtelijk verliefd op een jonge man, Robert Picot. Ze raakte zwanger van Robert. Er waren al trouwplannen. Maar de liefde werd wreed verstoord. Het huwelijk zou nooit plaatsvinden. In plaats daarvan kwam de grote razzia van het Vel d'Hiv. Die nacht zouden er weer mensen worden opgepakt. Omdat de zusjes een Joodse achtergrond hebben zijn zij een doelwit van de razzia. Marie-Louise vertrok op tijd naar het station. Voordat ze het station bereikte had ze Robert van zijn werk opgehaald. De twee wachtten op het station op de komst van Julienne. Maar zij kwam nooit. De twee reisden naar het zuiden van Frankrijk in de hoop dat Julienne hen zou volgen. Maar pas na de afloop van de oorlog kwamen ze haar lot te weten. Julienne was bij de razzia opgepakt en weggevoerd naar Drancy en vervolgens naar een kamp in Duitsland. Ze hebben haar nooit meer teruggezien.
Dan leert Annette dat ze in Drancy is geboren. Robert en Marie-Louise kwamen haar op het spoor. Ze had twee jaar bij Madame Valade gewoond. Omdat Robert Picot haar vader was kwam Annette in het gezin en Marie-Louise nam de rol van moeder over. Hoewel Annette nu de waarheid weet over haar geboorte en misschien een aantal sluimerende gevoelens kan verklaren, geeft het geen duidelijkheid over de zelfmoord van haar vader. Hij wist immers de waarheid en het geeft nog geen verklaring voor zijn zelfmoord of zijn geheimzinnige bezoek aan het hoofdbureau van politie. En dus zet Annette haar zoektocht voort. Niet wetende dat er een veel groter geheim in de familie sluimert. Een groot, donker geheim dat de levens van alle betrokkenen voor altijd zal veranderen.

Hoewel het verhaal handelt over zussen in twee generaties is Annette toch het leidende personage in het verhaal. Ze wordt heen en weer geslingerd tussen verschillende emoties. Zo worstelt ze met een bepaalde wrok omdat de waarheid over haar moeder zo lang verborgen bleef, maar toch ook wel de dankbaarheid voor het thuis dat ze kreeg. De vraag over de beweegredenen van haar vader laten haar nimmer los en vormen de motor van haar zoektocht.
Het is een knappe prestatie van Giroud dat hij in het begin van het tweede deel in staat is om zoveel over de achtergrond van de geboorte van Annette te geven. Ik denk dat bij menig schrijver dit het totale plot was geweest. Maar niet bij Giroud. Zijn verhaal gaat verder en beleeft een krachtige ontknoping. Wat dit is en welke geheimen Annette nog meer ontdekt laat ik graag aan de (toekomstige) lezer van het verhaal over. Een verhaal dat zeer de moeite van het lezen waard is.

De Schimmenwals deel 1

Het verhaal opent in Parijs in mei 1871 op het kerkhof Pére-Lachaise. Leden van de Commune van Parijs worden in het nauw gedreven door het Franse leger. (Noot: De Commune van Parijs was een revolutionaire regering die heerste over de stad Parijs van 18 maart 1871 totdat ze bloedig werd neergeslagen op 28 mei van datzelfde jaar). Uiteindelijk moeten de opstandelingen zich overgeven en het einde dreigt voor hen allen. Ze dreigen allen voor het vuurpeloton te sterven, maar het ingrijpen van een officier redt de levens van Alix Préau en Valère. De overige worden doodgeschoten.
Parijs, 1875. Valère helpt Justine dankzij de bemiddeling van Dr. Préau, de vader van Alix. Justine is bevallen van een zoontje maar kan niet voor hem zorgen. Het kind wordt ondergebracht bij Clovis en Angèle Paulin die een slagerswinkel hebben. Alleen het kind is mismaakt! Dit weerhoudt de nieuwe ouders niet om het kind in de armen te sluiten.
Tien jaar later zien we de jongen, die inmiddels Tristan heet, lopen door de wijk. Hij wordt door andere kinderen hard herinnert aan zijn misvorming. Maar één van de jongens zegt ook dat Clovis niet de vader van Tristan is. Dit blijft hangen in het hoofd van de jongen. Op een dag blijkt dat Tristan een talent heeft. Hij is een begenadigde schilder. In 1900 woont Tristan in Montmartre. Hij laat tegen vergoeding prostituees voor hem poseren. In opdracht van Valère heeft hij voor een nachtclub genaamd Le Colibri een wandschildering gemaakt. Deze wordt gezien door Maxime Maraval. Op zijn beurt informeert deze weer zijn zuster, Mathilde. Zij bezoekt Tristan en is verrukt van zijn werk. Omdat zij zich beweegt in de kunstkringen van Parijs wil zij een tentoonstelling van zijn werk organiseren.
Valère is ondertussen bezig om de heer Abel te chanteren met een geheim. Een geheim dat hij ontdekt heeft en waar hij veel geld voor wil zien. Maar deze is niet van plan hier zomaar mee akkoord te gaan en stuurt een mannetje op hem af. Deze rapporteert aan de heer Abel die zo ook leert van het bestaan van Tristan. Een ontdekking die hem niet koud laat. Wat is het geheim van de heer Abel en hoe heeft Tristan hiermee te maken? Wie was zijn echte vader? En wat is de rol van ene meneer Flandrin? En wat is er met Alix gebeurt?

Het eerste deel van 'De schimmenwals' (L'Ecorché) verscheen in april 2006. Het scenario schreef Frank Giroud ditmaal samen met Florent Germaine. Deze in Parijs geboren schrijver leerde Frank Giroud kennen en werkt met hem samen. Dit gezamelijke script is een donker verhaal geworden. Een mismaakt geboren jongen die een ongekend talent heeft voor schilderen. De hoge kraag moet zijn misvorming verbergen maar de gekweldheid zit in zijn ogen, zijn ziel. De ontmoeting met de knappe Mathilde veranderd zijn wereld. Zij is de derde vrouw die hem accepteert zoals hij is. De nadere twee zijn zijn pleegmoeder Angèle Paulin en zijn echte moeder Justine. Naast het verhaal van Tristan loopt er de verhaallijn van de marchanderende Valère. Hij chanteert de heer Abel met een geheim uit zijn familie waarbij de mismaakte Fladerin een rol speelt. Wat de importantie is van Alix Préau is in dit deel nog niet duidelijk. Zij komt alleen in de openingsscène voor en is in de rest van het verhaal niet meer voorgekomen.

Dit album vormde voor mij ook de kennismaking met het tekenwerk van Ruben Pellejero. Ik moest wel even wennen aan de stijl van de in 1952 geboren Spanjaard. Toch werkt het. De tekeningen lijken op de een of andere manier goed aan te sluiten bij het verhaal. Het is zeker niet zijn enige werk. Zo tekende hij 'Blauwe rook' naar een scenario van Lapière. Zoals ik al zei, moest ik eraan wennen. Zijn kleur genbuik is vrij donker, een rood-bruine waas lijkt over het verhaal te hangen. Of dit voor al zijn werk geldt, weet ik niet, omdat dit het enige is wat ik tot nu toe van hem heb gezien. Wel zorgt zijn manier van tekenen voor een sfeer in het verhaal. Het scenario is van zichzelf al donker en zijn tekenstijl illustreert dit nog duidelijker.

De schimmenwals deel 2

Het tweede deel opent in Parijs, november 1921. We zien een volwassen Tristan Paulin een gebouw verlaten. Verbaal wordt hem het een en ander toegevoegd door een oudere Maxime Maraval. Dan wordt hij aangesproken door de heer Dubriel die vele jaren met Mathilde heeft samengeleefd.
Hij hoop van Tristan antwoorden te krijgen op zijn vragen. Het valt hem in ieder geval op dat Tristan kan spreken. Een operatie aan zijn gezicht heeft hem die mogelijkheid gegeven. Na een aantal beleefdheden te hebben uitgewisseld gaat Tristan mee naar de woning van de man. In gedachten gaat hij terug naar Montmartre in het voorjaar van 1900.
Zijn verhaal gaat terug naar de hernieuwing van de vriendschap met Mathilde. Ook horen we meer over de handelingen die de heer Abel laat uitvoeren. Het is duidelijk dat er een band is tussen deze heer Abel en Mathilde. Ook is hij zeer geïnteresseerd waar Alix Préau zich bevindt.
Ondertussen hoort Tristan iets meer van zijn werkelijke verleden van Justine. Zij onthult dat ze zijn werkelijke moeder is. Hij leert wel iets over het beroep van zijn vader. Die was namelijk een legerofficier. Maar zijn naam wordt niet genoemd.

Het tweede deel van De schimmenwals geeft antwoorden op de vragen die in de loop van het verhaal worden opgeworpen. Het is zeer zeker een mooi stripverhaal geworden. Het is een verhaal met diepgang geworden en met levendige personages. Je leeft echt mee met de lotgevallen van Tristan, Mathilde en de anderen. Het verhaal is zoals inmiddels van Frank Giroud verwacht mag worden, van een uitstekend niveau.

Samsara deel 1

Manchester, april 1885, de industriële revolutie is in volle gang. De levensomstandigheden van de arbeiders zijn erbarmelijk te noemen. De gedreven Elisabeth Griffith probeert de kinderen van de arbeiders onderwijs te geven. Voor de tijd waarin ze leeft doet ze echter iets ongehoords. De jongens en meisjes zitten in dezelfde klas. Zij noemt haar school 'A new school'. Maar de verhuurder van het gebouw heeft de ruimte voor andere, meer winst brengende, activiteiten nodig. Hij zegt haar dan ook de huur op. Dit tot grote woede van Elisabeth. Ze besluit het er niet bij te laten zitten en probeert van alles om een nieuwe locatie te vinden voor de school of om de nieuwe huurprijs op te kunnen brengen. Zelf is ze afkomstig uit de gegoede burgerij en haar zusje gaat trouwen. Op de bruiloft doet zich een merkwaardig incident voor. Wanneer de man van haar zus meldt dat zij van plan zijn om naar India te reizen, krijgt hun vader een aanval. Het blijkt dat India taboe is in de familie. De vader van Elisabeth en Charlotte (haar zus) wil er nooit over praten. Nadat ze de confrontatie met de huisjesmelker heeft verloren zit Elisabeth thuis en hoort hoe haar vader te keer gaat tegen haar tante. Er is een brief binnengekomen van Charlotte. Ze is samen met haar man in Dharmapuram. Bij ene Wallace Melrose. Hij is de zoon van Charles Melrose die ooit in India de compagnon was van hun vader. Diezelfde avond overlijdt de vader van Elisabeth.
Op de begrafenis van haar vader maakt ze kennis met Samuel Melrose, de broer van de oud-compagnon van zijn vader. Hij heeft de gebeurtenissen die zo'n beroering geven binnen de familie van Elisabeth en die bijna 30 jaar geleden speelden, aan het papier toevertrouwd.
Omdat het een grote impact heeft gehad voor haar familie, overhandigt hij haar de notities. Diezelfde avond begint ze te lezen en leert ze over de fatale expeditie waaraan haar ouders hebben deelgenomen. Ze maakt kennis met Markus en Hella van Drekken, Morgan Clayburn, David Hartley, Kanshi en Weldon Kelly. Deze mensen maakten samen met haar vader en moeder deel uit van een expeditie met als doel een grote schat. Maar de resultaten waren rampzalig voor haar familie. Alleen haar vader heeft ze gekend, haar moeder is al lang dood. Wat waren de oorzaken van het mislukken van de expeditie? En wat is er precies met haar moeder gebeurd? En waarom werd haar vader zo kwaad toen het over India ging? De antwoorden hierop hoopt ze te vinden in de notities.

Het eerste deel van Samsara verscheen in oktober 2007. Het scenario is weer van Frank Giroud, de tekeningen zijn ditmaal van Michel Faure. Hij werd geboren op 7 juni 1947 in Saint-Gilles-les-Bains op het Franse eiland Reunion. Hij heeft onder meer de stripreeks 'De Zwarte Hengst' gemaakt. Zijn manier van tekenen is heel apart. Hij tekent heel gedetailleerd, maakt gebruik van lichteffecten en werkt (in ieder geval in deze albums) veel met blauwtinten. De tekeningen ogen af en toe als een schilderstukje.

De hoofdpersoon in het verhaal is Elisabeth Griffith. Een sociaal bewogen vrouw met een idealistische blik op de wereld die ook daadwerkelijk stappen zet om haar doelen te verwezenlijken. Haar idealisme blijkt wel uit haar aanpak van het onderwijs voor de kinderen van de arbeiders. Maar het maatschappelijk bestel van het Engeland van 1885 vindt haar een buitenbeentje. Ze gaat dan ook tegen de gevestigde maatschappelijke en sociale denkbeelden in. Het is een wilskrachtige vrouw. In het begin van het verhaal krijgen we een beeld van haar familie, waarbij het al snel duidelijk is dat haar moeder in dit plaatje ontbreekt. Dat India een impact heeft op het gezinsleven van de Griffiths is al rap evident. De reactie van haar vader op de voorgenomen reis van haar zus en kersverse man naar India spreken boekdelen. Maar het zijn de aantekeningen van Samuel Melrose die licht werpen op de gebeurtenissen die daar hebben plaatsgevonden. Het doet haar besluiten om eveneens af te reizen naar India. Ook zij gaat op zoek naar de schat van de sultan van Golconde. Maar anders dan de vorige expeditie heeft zij er een idealistisch doel voor, namelijk het onderwijs aan de kinderen. Het stoort haar in hoge mate dat zij de belofte die ze aan de kinderen heeft gedaan om de school open te houden niet heeft kunnen vervullen. Mogelijk doet er zich nu toch een kans voor. Maar wel een gevaarlijke kans.

Samsara deel 2

India, 1885. We vinden Elisabeth Griffith terug in het land waar haar ouders ooit een ingrijpend avontuur hebben meegemaakt. Ze is in het gezelschap van Wallace Melrose, tot wie ze zichzelf duidelijk aangetrokken voelt. Een gevoel wat wederzijds is. Wallace zal de expeditie gaan begeleiden. Hij is opgegroeid in India en kent het land. De leiding van de onderneming ligt in handen van haar kersverse zwager John. Ook haar zus Charlotte zal deel gaan nemen aan de expeditie. Verder gaat ene Mr. Cole mee en het dienstmeisje van Charlotte.
Al snel blijkt dat Elisabeth maar een heel summiere samenvatting heeft gegeven van de notities die ze van de Samuel Melrose heeft gekregen. Haar zus vindt echter ook de aantekeningen en leest deze. De zussen praten het uit en besluiten de rest van de expeditieleden niet te informeren. Maar ze zijn niet de enige die informatie achterhouden. John heeft uit Engeland informatie ontvangen over de moeder en oma van Elisabeth en Charlotte. Ook hij besluit deze informatie voorlopig voor zich te houden. En zo start de 2de expeditie op zoek naar de schat van de sultan. Maar de gevaren liggen op de loer. Is er een vloek in het spel of iets anders?

Ook het vervolg van Samsara stelt mij zeker niet teleur. Ook nu is het weer een mooi uitgebalanceerd verhaal geworden. Zoals bij alle verhalen in de serie geheimen spelen ook nu weer diverse familiegeheimen op de achtergrond een rol. Ik vind het mooi dat Frank Giroud er steeds weer in slaagt om te blijven verrassen binnen dit concept. Het zou heel eenvoudig zijn om te vervallen in clichés, maar in deze valkuil stapt hij overduidelijk niet. Het is te hopen dat de reeks in de toekomst een vervolg krijgt met nog meer mooie vertellingen.