Nahik... Is het een opzienbarende roman, een kunstvoorwerp, een bibliofiele schat, een heilig boek, een politiek instrument of simpelweg een brug tussen twee montsers? Het is alles in één.

En ofschoon de hoofdpersonen van de verschillende verhalen niet meer dan één facet ervan ontdekken, zal dit boek dat lang geleden ontstond uit een ontmoeting tussen wijzen en dwazen, op ieder van hen een uitwerking hebben die niemand voor mogelijk had gehouden.

Tien autonome verhalen die niettemin met elkaar zijn verbonden. Daarom kunnen ze los van elkaar worden gelezen, maar ook als een saga van tien adembenemende hoofdstukken. Ze gaan over de oeroude hartstochten van de mens, zijn angst voor het bovennatuurlijke en zijn verhouding tot God.

De serie 'De tien geboden' (Le Décalogue) bevat verhalen die geschreven zijn door Frank Giroud. Voordat hij begon aan deze serie had hij al een heel schrijversleven achter zich. Afgestudeerd in geschiedenis was hij een tijdje docent aan het Franse lyceum in Milaan en leraar geschiedenis in Grenoble. dankzij het succes van de serie 'Louis la Guigne' (die hij samen met Jean-Paul Dethorey maakte), kon hij al snel leven van het schrijversvak. In januari 2001 verschenen de eerste delen van het project 'De tien geboden'. De reeks bevat 10 albums die telkens door andere tekenaars van illustraties worden voorzien. Frank Giroud ging daarna verder met series zoals Geheimen, De Erfgenaam, De expert en Mandrill.

1 Het manuscript

Het eerste deel uit de serie met als titel 'Het manuscript' (Le Manuscrit) verscheen in januari 2001. Het verhaal is geschreven door Frank Giroud. Voor dit eerste deel heeft hij samenwerking gezocht met Joseph Béhé.
Béhé is een pseudoniem van Joseph Griesmar. Hij studeerde in Strassbourg onder meer beeldhouwen en schilderen. Sinds 1989 werkt hij als tekenaar voor Dargaud, waarvoor hij onder meer de serie 'Doodzonde' maakte.

Door Glasgow zwerft een jonge vrouw. Zij wordt het vierde slachtoffer van de moordenaar van de Clyde. Simon Broemecke hoort het nieuws met een half oor op de tv. Broemecke is een jonge redacteur met literaire ambities. Maar zijn grote roman wil maar niet vlotten. Deeld door gebrek aan inspiratie, deels door zijn eigen levensstijl. Dit is ook de reden dat zijn grote liefde Gwen hem verlaten heeft, hetgeen aan hem vreet. Via de post had hij een manuscript ontvangen waaraan hij tot dan toe geen aandacht had besteed. Maar wanneer de vrouw die hem het manuscript heeft toegestuurd bij een ongeluk om het leven komt, verandert dit. De naam van het manuscript is Nahik. Broemecke raakt gefascineerd door het script en besluit het te vertalen. Maar door een postale fout van de kant van Broemecke denkt iedereen dat hij de auteur is. Wanneer hij ook een kans krijgt om zo Gwen te heroveren, laat hij het zich aanleunen. Maar er is een prijs die hij moet betalen!

Een uitstekend verhaal! Sterk scenario en goed tekenwerk. De delen van deze serie hebben ieder een gebod meegekregen. "Gij zult niet doden" is het gebod dat bij deze aflevering hoort. De dood is al in het begin van het verhaal aanwezig met de moord op de jonge vrouw door de moordenaar van de Clyde. Een gegeven waar Simon Broemecke later gebruik van zal maken.
Het verhaal opent zoals gezegd met beelden van een moord. Gelet op het meegegeven gebod denk je als lezer in eerste instantie dat dit het gegeven is waarmee Simon te maken zal krijgen. Toch blijkt het gebod vooral op hem zelf te wijzen en wordt je als lezer in het begin op het verkeerde been gezet. Maar wel op een goede manier.
Daarnaast is het verhaal ook een tragische liefdesgeschiedenis van twee mensen, namelijk Simon en Gwen. Hoewel ze het zat is dat hij als een mislukking door het leven gaat en hem daarom ook verlaten heeft, keert ze graag bij hem terug wanneer hij opeens succesvol blijkt te zijn. Daar zit ook wel de tragiek, ze houdt met name van hem wanneer hij voldoet aan haar verwachtingen en niet wanneer hij alleen nog Simon is.
Het manuscript dat Simon in handen valt stelt hem in staat te voldoen aan die verwachtingen van Gwen, maar steeds gaandeweg beseft Simon dat hij hier een (eerst wat opmerkelijke later een zwaardere) prijs voor moet betalen. Er volgt immers chantage, maar dan....
Ook bepalend is het commentaar dat wordt meegegeven in de zwarte tekstblokken. Hier wordt het verhaal eveneens richting mee gegeven en onderbouwt het de sfeer van het verhaal op een mooie manier. Ik vond het album in ieder geval een uitstekende opmaat voor de serie. Het is zeer onderhoudend, zit goed in elkaar en verrast.

2 De fatwa

Het tweede deel van deze serie met als titel De Fatwa (La Fatwa) verscheen eveneens in 2001. Het scenario is wederom van Frank Giroud, maar ditmaal zijn de tekeningen van Giulio De Vita. Deze tekenaar werd op 7 december 1971 geboren in Pordenone, in de buurt van Venetië. Zijn werk wordt sterk beïnvloedt door films, waarvan hij een groot liefhebber is. Door zijn werk aan De Fatwa kwam hij in contact met Yves Swolfs (Durango). Samen met hem maakt hij de serie James Healer. Hij tekende ook een aflevering uit de serie Quintett.

Hoofdpersoon is Merwan Khadder, een jonge Moslim die sinds enkele jaren lid is van een fundamentalistische beweging. Zijn vriendin Aline is danseres, een activiteit waar Merwan maar weinig geduld of tolerantie voor kan opbrengen. Het leidt dan ook tot een breuk tussen beiden. Al gauw heeft Merwan spijt van zijn handelingen en volgt zijn vriendin naar de trein in het Gare De L'Est in Parijs. Maar hij moet toekijken hoe zijn vriendin in de legendarische Orient-Express stapt.
Dan meent hij op het perron iemand waar te nemen. Hij denkt dat hij de schrijver Halid Rize herkent, op wiens leven een beloning van twee miljoen dollar staat en waarover een Fatwa is uitgesproken. Dit is een religieus decreet van de hoogste moslimleiders en Merwan ziet het als zijn religieuze plicht om de man, indien hij echt Rize is, te doden.
Maar dit blijkt minder eenvoudig dan Merwan zichzelf had doen geloven. Hij kan de man niet zomaar doden en Rize begint een gesprek met hem en toont hem de grondslag voor het boek dat zoveel stof heeft doen opwaaien. Het boek van Rize is gebaseerd op een ander boek: Nahik.
Rize krijgt Merwan zover dat hij Nahik begint te lezen en meer en meer raakt Merwan ervan overtuigd dat hij deze man niet moet of zelfs mag doden. Want wat als de Nahik gelijk heeft? En hij alleen maar gebruikt wordt voor de politieke doeleinden van een aantal leiders? Merwan moet keuzes maken die naar een verrasend eind zullen leiden.

Het tweede deel uit de reeks bevat een thema dat bijzonder actueel is. Het gebod dat bij deze aflevering hoort is "Gij zult naar uw geweten blijven luisteren om daarin de stem van God te horen". Merwan neemt dit gebod over en probeert het ook in de praktijk te brengen. Religieus fanatisme is een gevoelig onderwerp, maar het wordt in dit deel aangesneden.
Merwan komt voor de keuze te staan. Moet hij blind volgen wat hem is opgedragen of heeft hij ook echt een eigen mening die gebaseerd is op door hem zelf waargenomen feitelijkheden? Moet hij de man doden en zo de waardering van de fundamentalistische groepering oogsten of luistert hij naar hetgeen de Nahik hem onthult?

3 De meteoor

De tekenaar voor het derde deel van deze serie is Jean-François Charles. De tekenaar van De meteoor (Le Météore) werd op 19 oktober 1952 geboren in België. Naast zijn eigen naam gebruikt hij ook het pseudoniem Bof. Hij begon zijn loopbaan met het tekenen van karikaturen voor diverse bladen.Hij tekende een aantal verhalen voor het stripblad Robbedoes. In 1978 ging hij samenwerken met de schrijver Jan Bucquoy. Met de serie 'De pioniers van de Nieuwe Wereld' maakte hij veel indruk. Een tweede reeks waar hij veel succes mee had was de reeks 'Fox', waarin zijn passie voor Egypte en de piramides een centrale rol speelt. Met zijn vrouw Maryse deelt hij een passie voor het mysterieuze gedeelte van India. Dit resulteerde in het drieluik 'India dreams'. In 2001 werd ook een boek uitgegeven met zijn schilderijen als onderwerp. Datzelfde jaar werkte hij met Frank Giroud aan een aflevering van 'De tien geboden".

Het verhaal neemt een aanvang in 1958, wanneer een persoon door de sneeuw zich een weg baant naar de inrichting Rhigas Pheraios in Ioannina (Griekenland). De man komt optreden als Sint-Basileus. De in de inrichting geplaatse mensen kijken vol enthousiasme uit naar zijn komst. Maar één van de patiënten is bijzonder blij met zijn komst. Dankzij de verklede man kan de patiënt ontsnappen door de bezoeker te vermoorden en het pak van Sint-Basileus aan te trekken. Al snel is de politie gealarmeerd en begint de zoektocht. Een zoektocht die leidt naar de volgende dode. De man die zij zoeken is een gestoorde moordenaar met als naam Panakis. Het spoor leidt naar een dorpje in de Meteoren, Kallantès. Eerder heeft in dit dorpje een samenkomen plaatsgevonden van een groepje mensen. De groep is vertrokken onder leiding van de gids Yorgos. Het is een bont gezelschap dat vertrekt naar het klooster Hagios Manolis, hoog in de bergen. De groep is bijeengebracht door Silvio Baldini. Ze vertrekken om een aantal redenen naar het klooster, maar het hoofddoel is een mysterieus boek dat zich in het klooster bevindt: de Nahik. Maar wanneer de politie in het dorp navraag doet, komen de agenten tot de overtuiging dat de ontsnapte moordenaar de plaats heeft ingenomen van een van de leden van de expeditie. Geen van hen heeft elkaar eerder gezien, dus het kan iedereen zijn, inclusief de gids. Slechts één deelnemer valt buiten de verdenking, namelijk Shelley McGuire. Panakis is immers een man. De expeditie krijgt inderdaad al snel te maken met tegenslag, met een dode en een gewonde tot gevolg. Is Panakis inderdaad onder hen? En heeft hij al toegeslagen? De leden zijn zich onbewust van het dreigende gevaar. Tijdens een rustpauze verteld Baldini aan Shelley dat hij de Nahik op het spoor is gekomen toen hij verbleef in het logement van een Servische vrouw, Milena. Haar man was in 1942 vermoord en was een bibliofiel. Ze had al zijn boeken nog, op één na. De Nahik. Die was nu in het klooster hoog in de bergen de leden zijn zich bewust van het belang van het boek en bereiken hun doel: het klooster Hagios Manolis. Maar hier wacht niet alleen de Nahik, maar ook een afspraak met de dood. Lukt het om aan de klauwen van het monster te ontsnappen?

Zoals steeds is ook nu een gebod aan het begin opgenomen. Nu is dit "Gij zult u geen enkel beeld van God maken". Omdat er een Grieks klooster bij betrokken is, voel je al snel aan dat iconen een rol zullen spelen in het verhaal. Ook nu is Giroud er in geslaagd het verhaal verrassend te maken. Er zit toch weer een twist in die je niet verwacht. Het is duidelijk dat de ontsnapte moordenaar zich bezig zal gaan houden met het reisgezelschap, maar niet zoals je aanvankelijk denkt.

Dit album vormde voor mij de eerste kennismaking met het werk van Jean-François Charles. Zoals uit de korte introductie al naar voren komt heeft hij inmiddels al een grote reputatie opgebouwd. En dat is zeker niet voor niets. Het verhaal is schitterend getekend met oog voor detail zonder dat er teveel franje in het werk zit. Dit maakt benieuwd naar zijn andere werk.

4 De eed

Voor het in 2002 verschenen vierde deel uit de reeks, De eed (Le Serment), deed Frank Giroud een beroep op Tomaz Lavric als tekenaar. Lavric werkt onder meer ook onder het pseudoniem TBC. Hij gebruikt overigens nog meer pseudoniemen. Tomaz Lavric werd geboren in Ljubljana in Slovenië in 1964. Hij heeft onder meer gestudeerd aan de kunstacademie van Ljubljana. Hier stopte hij in 1987 mee toen hij illustraties ging maken voor het blad Mladina. Sindsdien werkt hij fulltime als tekenaar. Zijn verhalen brachten hem regelmatig in de problemen met het toenmalige bewind in het voormalige Joegoslavië. In 1998 werden zijn verhalen ontdekt door de Franse uitgever Glénat.

In februari 1946 bezoekt de geestelijke Davor Štimac het kamp Bleiburg in de Britse zone van bezet Oostenrijk. Hij is op zoek naar zijn zwager Vilko Topic, voor wie hij weliswaar weinig genegenheid kent, maar het blijft familie. Hij heeft voor Topic een vals Italiaans paspoort geregeld en wil hem gebruik laten maken van de ontsnappingsroute die aan het einde van de tweede wereldoorlog veel oorlogsmisdadigers heeft doen ontsnappen naar Zuid-Amerika. Ook Topic wordt gezocht. Maar in het kamp loopt Štimac eerst een andere oorlogsmisdadiger tegen het lijf: kolonel Sotra-Seferov. Crazy Sostra wil dat Štimac hem meeneemt. Wanneer de geestelijke dit weigert vraagt Sostra om absolutie, hetgeen Štimac hem eveneens weigert. Dit zou nog grote gevolgen hebben voor de geestelijke. Štimac vindt zijn zwager en krijgt hem het kamp uit. Eenmaal in de trein onderweg naar Rome, overhandigt Topic aan Štimac een bijzonder boek als dank: de Nahik. Eenmaal in Rome krijgt Topic onderdak totdat hij kan vertrekken naar Zuid-Amerika. Maar dan duikt er nog een bekende op. Een bekende die veel voor Štimac betekent, Luitenant Milena Mulabdic. Zij is ervan overtuigd dat Topic zich schuilt houdt op het terrein van de kerk in Rome. Zij houdt hem verantwoordelijk voor de dood van haar grote liefde, Safet. Zowel Štimac als zijn zwager Topic maar ook Milena en Safet kende elkaar al voordat de tweede wereldoorlog uitbrak. Samen met de zus van Štimac, Josipa, vormde het vijftal een vriendenclub in Mostar, Bosnië. Hier is ook de grondslag voor Davor Štimac ontstaan om geestelijke te worden. Milena is namelijk de vrouw waar hij van houdt, maar zij kiest voor de bevlogen Safet. De oorlog heeft de vrienden uiteengedreven en in verschillende kampen doen belanden. Moord en verraad hebben hun tol geëist. Maar wie is waaraan schuldig? Het drama zal zich voltrekken, waarbij een Amerikaan, Crazy Sostra en de Nahik een belangrijke rol spelen.

In het vierde deel is het gebod "Gij zult geen valse getuigenissen afleggen" het centrale thema. Dit thema wordt op verschillende manieren uitgewerkt. De eerste aan wie je denkt bij het afleggen van een valse eed is natuurlijk de geestelijke Štimac. Maar hij is zeker niet de enige die zich hieraan schuldig maakt (hoewel hij hier in het kamp Bleiburg al mee begint). Hierdoor ontstaat een situatie waarin de leugen is gaan regeren. Wat is nog de waarheid? Wie kan je wel en niet vertrouwen? En kan je aan één verklaring een gevolg verbinden? Zelfs al lijkt dit te stroken met een eerder ontstaan beeld.
Giroud heeft het verhaal gesitueerd een jaar nadat de tweede wereldoorlog is afgelopen. Hij heeft een aantal historische feitelijkheden gebruikt om het verhaal in te vullen. Zo heeft er wel degelijk een "ratline" bestaan en hebben een aantal mensen binnen de kerk een bedenkelijke rol gespeeld na afloop van de oorlogshandelingen. Melina heeft gevochten aan de kant van de partizanen van Tito. In het vorige album (De meteoor) is zij de Servische die Baldini op het spoor bracht van de Nahik. De delen verwijzen inhoudelijk naar elkaar.
Sostra maakte deel uit van de Oestachi's. Hiermee werd gerefereerd aan de Ustašabeweging. De ustašabeweging was een Kroatische nationalistische en antisemitische organisatie die in 1929 werd opgericht. De ustaša's kozen in de tweede wereldoorlog de zijde van de nazi's en waren verantwoordelijk voor een grote hoeveelheid oorlogsmisdaden binnen het voormalige Joegoslavië.

5 De wreker

Het in 2002 verschenen vijfde deel van deze serie, 'De wreker' (Le vengeur), werd getekend door Bruno Rocco. De op 14 januari 1963 in Neuilly sur Seine (Frankrijk) geboren Rocco maakte in 1986 zijn debuut in het blad Circus. Voordat hij zich ging manifesteren als tekenaar had hij een studie Toegepaste Kunsten in Parijs gevolgd. Na zijn debuut werkte hij aan verschillende uitgaven voor Bayard Presse. Ook werkte hij samen met Pierre Makyo. In 2003 verscheen de serie A.N.D. Voor deze serie werkt hij samen met Makyo and Toldac. Hiervan zijn inmiddels drie delen verschenen.

Juni 1915 in het dal van de Tchoroch, Turks Armenië. Het Armeense volk wordt aan alle kanten belaagd. Zij zijn zowel doelwit voor de Koerden als voor de Turken. Het zijn deze laatste die, onder leiding van Mahmoud Vahid, een bloedbad aanrichtten onder een groep Armeniërs. Slechts twee Armeense jongens, Missak Zakarian en Aram Bekarian slagen erin aan het bloedbad te ontkomen. De rest van hun families hebben dit geluk niet.

Duitsland, Berlijn, 1922. Missak Zakarian komt aan in de Duitse hoofdstad. Nadat hij bij familie in de V.S. heeft gewoond komt hij nu bij de Armeense gemeenschap in Duitsland. Hier bevindt zich een afdeling van wat de incassodienst van de Dachnak wordt genoemd. Een groep Armeniërs die zich tot doel heeft gesteld om de Turkse oorlogsmisdadigers op te sporen en te liquideren. Ook Missak moet hierin zijn rol gaan spelen. Hij wordt herenigd met Aram. Het doel is Selim Gunnei, ex-hoofd van de veiligheidsdienst. Gunnei heeft een studerende dochter Ayla. Het is de taak van Missak om, onder dekking van een valse identiteit, contact te krijgen met de dochter en via haar met haar vader. Want Gunnei heeft één zwakte, boeken. En Missak heeft een bijzonder familiestuk, de Nahik. Dit moet het aas zijn wat Gunnei uit zijn schuilplaats krijgt. Missak stemt toe en begint aan zijn missie. Maar hij had er niet op gerekend dat hij gevoelens zou gaan ontwikkelen voor Ayla. Maar Missak onderschat de ook intelligentie van Gunnei. En het ongeluk dat de bezitters van de nahik lijkt te achtervolgen. Niet dat de jonge Safet zich daarvan bewust is wanneer hij het boek ziet.

Het gebod "Gij zult uw vijanden vergeven" staat centraal in het vijfde deel uit de serie. De worsteling van Missak is de verbeelding hiervan. Het verhaal is neergezet in een interessante context. Het verhaal is geplaatst in een donkere periode uit de geschiedenis waarover niet vaak wordt verteld, de Armeense genocide. Ook nu wordt het verhaal op een indringende wijze verteld waarbij het tekenwerk van Bruno Rocco een geweldige ondersteuning is voor het verhaal. Op afstand lijkt wraak zou eenvoudig, maar is het dat ook?

6 De ruil

Het zesde deel uit de serie De tien geboden, getiteld 'De ruil' (L'Echange), is getekend door Alain Mounier. Deze tekenaar is geboren op 15 oktober 1958 in Aubenas, een gemeente in het Franse departement Ardèche (regio Rhône-Alpes). Hij debuteerde in 1977 met een kort verhaal in het tijdschrift Circus. half jaren 80 werkte hij samen met Roger Brunel. Voor de erotisch getinte serie 'Les Folles Nuits de Cryptée' gebruikte hij het pseudoniem Ardem. Zijn eerste samenwerking met Frank Giroud stamt uit 1990, toen hij de strip Tango tekende naar een scenario van Giroud.

In juni 1882 vaart het zeeschip "Fast Bell" in het westen van de Middellandse Zee, net voorbij Gibraltar. Antoine Santoni waagt zich op het dek van de eerste klas passagiers en wordt onder de hoede genomen door Heba Fleury. Ze schenkt de jongen een boek dat van haar man Philippe is: de Nahik. De volgende dag komen Frédéric en Firouz Santoni op bezoek om vast te stellen dat de jongen het boek niet heeft gestolen. De beide zwangere vrouwen kunnen het goed vinden met elkaar. En op de vaart naar Amerika, bevallen beide van een dochter. Alice Fleury en Laetitia Santoni. Maar enkele mijlen voor de haven van New York slaat het noodlot toe. Het schip heeft in een zware storm een aanvaring en vergaat. New York, juni 1902. De Fleury's vieren de twintigste verjaardag van hun dochter Alice. Op haar feestje maakt ze kennis met Soghoman Zakarian. De familie van de jongeman is afkomstig uit Armenië. De Fleury's hebben hun namen wel aangepast. Herba gaat nu als Eva door het leven en haar man als Philip. De jonge Alice heeft onophoudelijk ruzie met haar ouders. Haar beeld van geluk is een andere dan die van haar ouders. Alice gaat veel om met haar voormalige tekenlerares Meg en wanneer ze samen een winkel bezoeken, ontdekt Alice een schitterend boek. De titel? De Nahik. Het valt haar op dat de tekeningen qua stijl sterk lijken op de tekening die thuis ingelijst hangt. Alice verdiept zich in het toeval dat de tekening in hun huis uit dit boek lijkt te komen. Wat ze niet beseft is dat zij tevens een familiegeheim op het spoor zal komen. Een familiegeheim dat haar wereld radicaal zal veranderen. Maar er zijn nog meer vraagtekens. Haar vriendin Meg is zwanger van een getrouwde man. De poging tot abortus wordt gedaan door Firouz Santoni. En zo komt het verleden met al zijn geheimen weer opzetten.

Anders dan in eerdere delen speelt de Nahik in dit verhaal een minder prominente rol. Het lijkt meer een middel om de zoektocht van het meisje naar het verleden te initiëren dan dat het een cruciale rol speelt. In de andere delen was men min of meer bewust op zoek naar het boek zelf. Dat is nu niet het geval. Het boek heeft in deze tijdsperiode (1882 tot en met 1902) nog niet die reputatie die het later wel zal hebben. Giroud heeft met dit scenario een "mooi" drama geschreven dat zich afspeelt binnen een beperkte kring van personages.
Het gebod dat hoort bij dit deel is "Gij zult uw vader en uw moeder eren". Een thema dat meer dan van toepassing is binnen dit verhaal.

Mounier heeft een mooie, bijna rustige, tekenstijl. Schijnbaar moeiteloos heeft hij het New York uit 1902 herschapen. Ook de details aan boord van het zeeschip zijn zeer mooi uitgevoerd. Hij heeft ook een zeer constante tekenstijl. Geen moment verslapt de concentratie. Ook de inkleuring van Patricia Faucon moet worden geroemd. Heel mooie sferen worden opgeroepen. Een sterk album binnen een sterke serie. Werk van Mournier is ook te bewonderen in de serie Empire USA.

7 De samenzweerders

Het tekenwerk is ditmaal van Paul Gillon. Hij werd geboren op 11 mei 1926 in Parijs. Op veertienjarige leeftijd maakte hij al zijn debuut. Hij deed tekenwerk in de muziekindustrie, zoals voorkanten van bladmuziek en karikaturen. In 1947 begon hij te werken voor striptijdschriften. In 1964 begon hij met de strip 'Schipbreuk in de tijd' naar scenario's van Jean-Claude Forest. de reeks was een groot succes door heel Europa. Gillon heeft altijd historische strips getekend en dat is zeker te zien in dit deel van De tien geboden. De details zijn geweldig. Alles is op zijn plaats, aan alles is gedacht. Hij heeft een mooie tekenstijl die hij combineert met een oog voor detail en kennis van zaken.

Frankrijk in de herfst van 1822. Op de Place de Grève vindt de terechtstelling plaats van vier militairen die ervan worden lid te zijn van de Carbonari. Door het toeval bevindt de koets van Hortese Fleury zich in de menigte. Wanneer er ongeregeldheden uitbreken neemt zij de instinctieve beslissing om een jongeman te helpen. Luitenant Odilon Vitrac aarzelt geen seconde en stapt in de koets en neemt plaats tussen Hortese en de jonge Benjamin. Zo ontvluchten zij de plaats. Hortese brengt Vitrac naar haar woning, waar haar man de luitenant ontvangt. Hortese is getrouwd met de man van haar overleden zuster. Generaal Fleury is hulpbehoevend. Tijdens het gesprek blijkt dat de Fleury's fel gekant zijn tegen het bewind van Lodewijk XVIII. Dan onthult Vitrac dat hij lid is van de Carbonari of de Charbonnerie zoals zij in Frankrijk worden genoemd. Omdat haar man geen lid kan worden, wil Hortese het lidmaatschap nastreven. Dit doet zij deels uit overtuiging, maar deels ook uit romantiek en gevoelens voor de jonge luitenant. Hortese en haar man schelen een groot aantal jaren. Van zijn kant lijkt Vitrac ook zeker niet ongevoelig voor de charmes van Hortese. Nadat de kaveling (zo heet een basiseenheid van de Charbonnerie) heeft vergaderd, wordt Hortese toegelaten en is zij lid van een groep die een einde wil maken aan het bewind van de koning. Maar om de opstand uit te kunnen voeren, is geld nodig. Flink wat geld. En dan komt Hortese op een idee. Zij bezit het manuscript van een roman getiteld De Nahik en de aquarellen van Desnouettes. Wanneer zij het boek laten drukken en het uitgeven zal de verkoop het geld gaan genereren. Zeker in het Frankrijk dat gek is op alles wat met Egypte te maken heeft. Haar plan wordt voorgelegd aan de groep en goedgekeurd. Men gaat aan de slag en het boek De Nahik wordt gemaakt. Maar wat niemand kan bevroeden is dat de geheime politie van de koning op de hoogte is van de plannen. Er schuilt een verrader in het kamp. Dit verraad zal onverwachte gevolgen hebben en een drama zal zich gaan voltrekken. In 1869 kijkt de oudere Benjamin Fleury terug op de geschiedenis en verteld deze aan een toehoorder. Als ingenieur heeft hij meegewerkt aan de totstandkoming van het Suez-kanaal. Het enig overgebleven exemplaar van de Nahik heeft hij aan zijn zoon gegeven. Zelf gaat hij op zoek naar het labyrint van Thot en trekt de woestijn in.

Nu is het gebod "Gij zult uw dierbaren niet bedriegen". Gelet op het al aangekondigde verraad in dit verhaal is dit gebod zeker uitgewerkt en de gevolgen zijn dan ook rampzalig. Net als in het vorige deel is de Nahik zelf niet zozeer het doel van een zoektocht. Wel weet je als lezer nu wie het boek heeft laten maken en waarom het zo zeldzaam is. Maar het boek vormt nu meer een middel om een ander doel te bereiken. Giroud het overigens wel een geweldig verhaal geschreven over onbereikbare liefde. Het scenario is sowieso goed, maar dit is eigenlijk wel een handelsmerk van Frank Giroud. Het lijkt wel of de man louter goede verhalen kan schrijven.

8 Nahik

Het achtste deel van de serie is geïllustreerd door Lucien Rollin. Deze tekenaar werd in 1953 geboren in het plaatsje Bobo Dioulasso in het tegenwoordige Burkina Faso. In 1960 werd het land pas onafhankelijk. Rollins is afgestudeerd in politicologie en de kunststroming plastische vormgeving. In 1971 maakte hij zijn debuut als tekenaar.

Tijdens een gevecht op de vlakte van Bergenstadt in oktober 1813 raakt generaal Alexandre Fleury zwaar gewond door het vuur van de kanonnen van de Pruisen. Als invalide keert hij met zijn vrouw Ninon en zoon Benjamin terug in Frankrijk. Het gezin neemt haar intrek bij Hector Nadal, de broer van Ninon. Maar er is nog een broer. De voormalige legerkapitein Eugène Nadal. Hij leeft opgesloten in een toren in het huis, verminkt en krankzinnig geworden. Althans dat is de eerste indruk die men van hem krijgt. Maar Ninon voelt dat haar oudere broer er misschien beter aan toe is dan iedereen denkt en zij zoekt hartstochtelijk naar hulp voor haar broer. Dit zeer tegen de wens van haar andere broer Hector, die inmiddels furore maakt als romanschrijver. Eugène heeft waanbeelden en nachtmerries over een wezen dat zijn hoofd wil leegzuigen. Maar hoe meer Ninon haar broer wil helpen des te meer weerstand ondervindt zij van Hector. Omdat de nachten zeer onrustig zijn, brengt zij haar man en haar zoon onder bij het vierde kind van de familie Nadal, Hortese. Wat Ninon niet kan bevroeden is dat zij op familiegeheimen zal stuiten in haar zoektocht om Eugène te helpen.

Het achtste deel 'Nahik' geeft een groot aantal antwoorden op de vragen die in eerdere delen werden opgeworpen. Wie schreef Nahik? Wie is Alan D.? Zoals uit het voorwoord blijkt, vormde dit deel het uitgangspunt voor de hele serie. Frank Giroud betuigt in het voorwoord eveneens zijn dank aan Fabien Lacaf, die eveneens aan de wieg heeft gestaan van het basisidee. Maar het verhaal geeft ook nieuwe raadsels. Wat is er met de voormalig legerkapitein Eugène Nadal gebeurt? En wie was zijn vijand daar? Wat betekent het schouderblad nu echt? Vragen waarop in de laatste delen antwoord moet komen.

Zoals altijd is er een gebod. Ditmaal luidt dit "Gij zult liefdadigheid betonen aan de zwakken, de noodlijdenden en de armen van geest". Het gebod en de gekwelde Eugène geven al aan wat de rode draad is in het verhaal zelf. Giroud heeft het begin van de psychoanalyse een belangrijke rol gegeven in het verhaal. Wie toont de gekwelde man liefdadigheid en wie juist niet? Het is ook een verhaal geworden waarin de donkere kanten van het menselijke karakter worden getoond naast die van goedheid en oprechtheid. Een mooi verhaal waarin het tekenwerk van Rollin uitstekend tot zijn recht komt.

9 De papyrus van Kôm-Ombo

Ditmaal zijn de tekeningen van Michel Faure. Hij werd geboren op 07 juni 1947 in Saint-Gilles-les-Bains op het Franse eiland Reunion. Na zijn studietijd diende Faure enige tijd in het leger op Madagascar. Hier publiceerde hij ook zijn eerste werk in 1975. In de jaren 80 begon hij fulltime te tekenen. Zo maakte hij de reeks 'Elsa' en de serie 'De zoon van de arend'. Met Frank Giroud werkte hij ook samen aan de serie Geheimen. Hij tekende de Samsara albums.

Egypte 1798. Terwijl Fernand Desnouettes in gezelschap van generaal Dupuy de laatste hand legt aan een schilderij, wachten zij op de komst van kapitein Eugène Nadal. De jonge kapitein moet met een aantal soldaten de schilder begeleiden op zijn voorgenomen tocht. Een reis die hen moet brengen naar legendarische verblijfplaats van een mysterieuze sekte. Desnouettes is ervan overtuigd dat zich hier een belangrijke informatie bevindt. De groep vertrekt aan het begin van de september maand. Het uiteindelijke reisdoel is zeker niet zonder gevaar. Constant dreigen er aanvallen van de Mammelukken en het einddoel ligt buiten de invloedsfeer van de Fransen. De reis voert hen via Karnak steeds verder Egypte in. Het eerste doel heet Kôm-Ombo. Maar op het moment dat ze hun doel bereiken worden ze aangevallen door de Mammelukken. Hoewel de eerste aanval kan worden afgeslagen, raken de Fransen omsingeld. Een klein groepje, met hierin Nadal en Desnouettes, lukt het om onder dekking van het duister aan de omsingeling te ontsnappen. Het is de bedoeling om versterkingen te halen. Maar zover komt het niet. De groep wordt aangevallen door de Mammelukken. Slechts twee mannen weten te ontkomen, Nadal en Desnouettes.
De twee bereiken een gebergte, het Labyrint van Thôt. Hier worden ze gevonden door de mysterieuze sekte die ze zochten. Terwijl Nadal hersteld van zijn opgelopen verwondingen, verdiept Desnouettes zich in hun cultuur. Zo maken zo kennis met de leidster van de sekte, Nabila en haar dochter Smila. Maar dan ontdekken de mannen een kamelenbot met hierop tien geboden. Deze zouden de laatste wil van Mohammed zijn. De inhoud is explosief. Het zou een redding kunnen zijn voor de Franse aanwezigheid in de ogen van Nadal en hij wil het bot dan ook meenemen. Iets waar Desnouettes zich tegen verzet. Hieruit zal een drama zich ontwikkelen.

De papyrus van Kôm-Ombo (Le Papyrus de Kôm-Ombo) vormt het negende en een-na-laatste deel uit de serie. We reizen mee met een nog jonge (en ongeschonden) Eugène Nadal. En we maken kennis met de schilder van de aquarellen die zo'n grote rol spelen in het verhaal. Het gebod van het negende deel luidt "Begeer nooit andermans goed". Het is uiteraard niet moeilijk om voor te stellen waar dit gebod in het verhaal betrekking op heeft. Wederom is het een mooi verhaal geworden. De meeste vragen uit deze lopende serie worden goeddeels beantwoord.

10 De laatste soera

Het tekenwerk van dit laatste deel werd verzorgd door Franz Drappier. Hij werd geboren in Charleroi op 11 juni 1948. Na een studie kunst in Brussel, ging hij naar de Academie voor Schone Kunsten te Mons. Vanaf 1969 begon hij te tekenen. In 1971 publiceerde hij een serie in het weekblad Kuifje. de volgende jaren werkt hij aan diverse projecten. Zo nam hij in 1976 de reeks Jugurtha over van Hermann. In 1979 maakt hij zijn eerste reeks als tekenaar en als schrijver, namelijk Lester Cockney. Vanaf 1987 begint hij met de reeks Lotusbloem. Tijdens het verschenen van dit deel uit de serie De tien geboden, overlijdt hij op 08 januari 2003.

Ergens in Opper-Egypte, 652. Een groep ruiters nadert een klein dorp. De groep wordt geleid door Tayeb Abou Tayeb. Het is zijn opdracht om zoveel mogelijk getuigenissen te verzamelen. De profeet Mohammed heeft de godsdienst voornamelijk in mondelinge vorm doorgegeven. En het is deze godsdienst die uiteenlopende volken zoals de Egyptenaren, de Perzen, de Syriërs, de Libanezen en de Afghanen onder dezelfde banier heeft geschaard. Maar twintig jaar na zijn dood lopen de meningsverschillen over de juiste interpretatie hoog op. Deze meningsverschillen bedreigen de eensgezindheid van het rijk en tasten de geloofwaardigheid van de islam aan. Om dat gevaar te bestrijden heeft kalief Uthmân enkele gelovigen opdracht gegeven de betrouwbaarste getuigenissen op schrift te stellen en ze op te nemen in een definitieve, onbetwistbare versie van de Koran. Een van die verzamelaars is Tayeb Abou Tayeb. En dit is precies de reden waarom hij zich naar het dorpje heeft begeven. Hij heeft vernomen dat in Wadi-Beyh een groep mensen moet leven die aan anderen een vreemde soera in de vorm van een decaloog leren. Deze groep heeft hij nu gevonden. De groep wordt geleid door Mahdjubah. Zij is de dochter van Khalid Ja'affar Ibn Sufyan, een vermoorde metgezel van de profeet.
Ze vertelt Tayeb over de tien geboden en de twee discussiëren over de inhoud. Maar ze zet Tayeb ook op het spoor van een geschreven versie. Een versie die door Mohammed zelf op het schouderblad van een dromedaris zou zijn gekalligrafeerd. Mahdjubah gaat met Tayeb mee naar Medina. Hier beginnen ze hun zoektocht naar het bot, maar al snel worden ze tegengewerkt door groepen die vinden dat de soera de kracht van de islam en het rijk zal ondermijnen. De leider van deze groep is Yakub, die een belangrijke functie vervult in het rijk. Toch lukt het Tayeb om het schouderblad te vinden, maar Yakub geeft niet op. Nadat Tayeb een gevangenschap van 4 jaar achter zich heeft vindt er een politieke omwenteling plaats en herkrijgt hij zijn vrijheid. Samen met Mahdjubah wil hij de soera in veiligheid brengen. Maar Yakub loert nog steeds.

Het afsluitende deel van de serie 'De tien geboden' voert de lezer naar het jaar 652. In 'De laatste soera' (La Dernière Sourate) wordt de reis naar de oorsprong vervuld. Frank Giroud heeft met deze serie een geweldige verhalenreeks het licht doen zien. Ieder deel voorzien van één van de geboden als centraal thema. In het laatste deel is het gebod "Gij zult anderen de liefde tot God bijbrengen door uw voorbeeld en niet door geweld". Zoals in ieder deel wordt ook hier dit gebod als centraal thema uitgewerkt. Deze serie kent natuurlijk nog een vervolg en wel in de serie De Erfgenaam. Maar De tien geboden zelf heeft al meer dan genoeg in zich dat uitnodigt tot herlezen (en nogmaals herlezen). Het is één van die tijdloze series die je altijd zullen blijven boeien.